О нас

Инициятива за снованє културней асоцияциї Руснацох и Українцох, голем кед слово о руских интелектуалних кругох, народзена дзешка шейдзешатих рокох прешлого вику, кед було очивисне же културни живот Руснацох у добрей мири почал стаґновац, а при Українцох у Войводини цалком замар. Указало ше же иснуюци културни асоцияциї у Войводини, до котрих интеґровани културни дружтва шицких националносцох Покраїни, не могли ефикасно дїйствовац на ровноправни розвой їх култури. Даєдни ше розвивали швидше, а даєдни - окреме гевти менєй числени - почали заоставац. Єдна з причинох була и тота же не було нїякей официиней координациїї на уровню националних заєднїцох после того як 1948. року престали исновац национални културни асоцяциї, т.є. кед су „интеґровани" до Союозу културно-просвитних дружтвох АП Войводини як секциї за културно-просвитну роботу каждей националней меншини окреме, а кус познейше утаргнути и тоти секциї.

Дружтвено-политични орґанизацш у Покраїни нє з дзеку патрели на инициятиви за вертикалне повязоване у националних рамикох, квалификуюци їх як националистични и процивни политичному курсу Союзу комунистох у реґулованю медзинационалних одношеньох у Покраїни. Прето спомнута инициятива руских интелектуалних кругох була уж у самим зародку одбита з обгрунтованьом же Социялистични союз роботного народу нк найширша дружтвена орґанизация достаточне место на котрим мож ришовац шицки проблеми, та и проблеми у розвою култури и образованя националних меншинох.
Та, заш лем, дїсносц указовала на процивне. У медзичаше у Покраїни и по општинох основани културно-просвитни заеднїци нк институциї котри мали унапредзовац розвой култури на своїх подручох. Були то своєродни трибини на котрих вше частейше указоване на проблеми културного розвою националних меншинох и суґеровало ше формованє окремних целох за кажду националну меншину, котри би ше у рамикох Културно-просвитней заєднїци Войводини анґажовали на унапредзованю културного живота каждей националней меншини окреме. Зоз тим цильом орґанизовани и даскельо совитованя у рамикох КПЗ Войводини, але заключеня з нїх остали без позитивного одгуку на културним полю. Єдно з таких планованих совитованьох, за котре уводни материял пририхтали руски културни дїяче, анї нє отримане. Перше є прекладане з єдного датума на други, а вец ше го престало одкладац без даякого обгрунтованя. Мож предпоставиц же до того пришло прето же зоз спомнутого материялу було очивисне же потреба за вертикалним културним орґанизованьом незаобиходна и же политични фактори вецей нє мали прешвечлїве обгрунтованє з котрим би таке орґанизованє було онєможлївене. Прето озда и оценєне же лєпше остац цихо и иґноровац поєдинєчни интервенциї.

Медзитим, концом шейдзешатих рокох Руснацом у тедишнєй СР Горватскей ше удало прешвечиц тамтейших дружтвено-политичних факторох до потреби вертикалного орґанизованя Руснацох и Українцох на уровню їх републики. Так 1968. року у Вуковаре и основани Союз Русинох-Українцох Горватскей (познєйше пременовани на Союз Русинох и Українцох Горватскей), дзекуюци котрому културни и дружтвени живот Руснацох и Українцох на їх териториї за кратки час препородзени.

У Войводини аж после демократичних пременкох у бувшей Югославиї, концом осемдзешатих рокох, полни двацец роки познєйше як у Горватскей, створени вигодни условия за вертикалне повязоване на планє култури Руснацох и Українцох. Медзитим, теди ше не думало лєм на територию АП Войводини. Оценєне же ше Руснацом и Українцом треба орґанизовац на уровню тедишнєй СФР Югославиї. А з оглядом же у Войводини жила найвекша часц потенциялного членства и фахова кадрова база, оталь и рушела инициятива за снованє Союзу Руснацох и Українцох Югославиї як єдинственей културней асоцияциї Руснацох и Українцох зоз териториї цалей держави. Ґу тей инициятиви ше приключели и културни дїяче зоз Горватскей и Босни и Герцеґовини. Так 12. мая 1990. року у Новим Садзе, у сали Роботнїцкого дома, и отримана Сновательна схадзка Союзу Руснацох и Українцох Югославиї, до котрого автоматично вошли скоро шицки културни институциї и асоцияциї Руснацох и Українцох зоз цалей бувшей Югославиї як колективни члени. Познєйше, у складзе зоз дружтвенима и териториялнима пременками, окончени и одвитуюци пременки у Статуту Союзу. Спочатку утаргнуте колективне членство и остало лєм особне, а познєйше дїялносц Союзу зведзена лєм на територию Републики Сербиї як окремней нєзависней держави и як така остала аж по нєшкайши днї.